Dag 7: Gletsjers

Vandaag de gletsjers aan de zuidkust van IJsland. Chantal ligt even te slapen en ik zal straks uitleggen waarom.
Al vroeg ontbeten om daarna nog even wat boodschappen bij de buurtsuper van Hofn te doen. Helaas hebben ze hier in IJsland bizarre openingstijden, want voor 10 uur is er niets open, maar 's avonds na 9 uur is bijna alles nog open. Heeft natuurlijk ook te maken met het daglicht. Hier in Zuid-IJsland gaat de zon heel even onder (rond 1 uur 's nachts). Voordat het 4 uur is, heb je weer volop daglicht. En dan is het verder ook niet echt donker geweest. De straatverlichting hoeft niet eens aan. Maar goed, we stonden dus vanochtend om 9 uur voor een gesloten buurtsuper. We hadden nog genoeg spullen voor vandaag, dus zo'n ramp was het nu ook weer niet. Dan maar op weg naar de gletsjers. En wat een belevenis werd dat. Prachtige plaatjes hoor! Voordat goed en wel aangekomen waren heb ik een sneeuwgors om de gevoelige plaat gelegd. Een heel mooi vogeltje wat alleen in rotsachtige gebieden voorkomt. Heel apart.
We hebben een boottochtje met een amfibievoertuig gemaakt. We kregen een stukje ijs dat waarschijnlijk honderden jaren oud was. Heel compact, want tonnen ijs hebben er bovenop gelegen op de gletsjer zelf. Je zult op de foto's vanavond wel zien hoe mooi dat ijs is. Het lijkt wel diamant. Na het boottochtje stonden we nog wat na te genieten. Zie ik een hele grote vogel, dus ik wil even checken welke vogel het nu precies is. Blijkt Chantal haar rugtas in het amfibievoertuig te hebben achtergelaten.... Gelukkig waren de speedboten die daar rondvaren zo vriendelijk om onze tas weer terug te brengen! Overigens was de vogel een Grote Jager. In Reykjavik dachten we die al gezien te hebben bij de papegaaiduikers, maar dat waren Kleine Jagers (toch zijn die ook al groot!).
Na het boottochtje een stukje verder gereden naar de volgende gletsjer (op aanraden van een andere Nederlander). Deze gletsjer is wat minder bekend bij toeristen, maar hij hangt echt mooi boven het water. We hadden geen geluk dat er een stuk afbrokkelde, maar het plaatje is er niet minder om. Een gletsjer zoals een gletsjer hoort te zijn zal ik maar zeggen.
Daarna zijn we naar Skaftafell gegaan. Dat is een nationaal park. Een wandelingetje (nou ja, tje...) naar de Svartifall gemaakt. Dit is een waterval die recent is ontstaan na een vulkaanuitbarsting in dit gebied. Hij komt mooi over een hoop zwarte stenen heen (vulkaangesteente). Dat zie je niet iedere dag. Chantal was helemaal kapot. Ze dacht dat het pad naar de waterval vlak zou zijn. Helaas hebben watervallen nogal eens de neiging om van grote hoogte water te lozen. Ze was wel trots op zichzelf dat ze het gehaald had en ik was het daarmee eens. Nu is Tallie dus een beetje uitgeteld, maar dat is logisch.
Hier in Kirkjubaerklaustur (leuk voor 18 letterwoorden Lingo) hebben we de bruidssuite! We hebben zelfs breedbeeld televisie (en dus ook breedbeeldteletekst, maar dat terzijde). We vermaken ons vanavond wel. We hebben morgen nog een dag in Kirkjubaerklaustur. Waarschijnlijk gaan we een vogelexcursie doen in een waddengebied dat hier in de buurt ligt.
Oh ja, per ongeluk vloog er vandaag een regenwulp tegen de voorruit aan. Ik kon er niets aan doen. Chantal vond het zielig en zei dat ik een dierenbeul was. Ik verdedigde me door aan te geven dat ik afgelopen vrijdag nog twee kuikentjes gered had die op de weg liepen. Ik reed er toen precies overheen. De kuikens bukten en waren ongedeerd. Chantal keurde dat dan weer goed, maar de volgende keer moet ik remmen. Ja haar, met 100 km/h remmen voor een vogel die op 1 meter afstand voor je over de weg vliegt. Dat gaat hem niet helemaal worden. Gelukkig kijken die schapen hier beter uit alhoewel die vandaag ook weer kamikaze neigingen vertoonden. Wordt vervolgd.