Lopen,lopen en nog eens lopen....

Wie denkt in Londen alles met de metro te doen en weinig te lopen heeft het echt mis. Sommige bezienswaardigheden liggen vrij ver van de underground of de underground heeft zoveel trappen (bij Covent Garden zelfs 195!!) dat je al moe bent voordat je bij de plaats van bestemming bent aangekomen. Gelukkig biedt de lift of roltrap soms uitkomst.
Zo gingen we vanmorgen op weg naar Buckingham Palace om naar de wisseling van de wacht te kijken. Na een mooie wandeling langs St.James Park waar veel grijze eekhoorntjes lopen, waren we ruim op tijd bij het paleis. Wat stonden er al een hoop mensen, maar gelukkig hadden we gauw een goed plekje bij het hek gevonden. Rond half 12 kwamen er soldaten te paard langs, dus eindelijk ging het verwachte spektakel beginnen,dachten we. Na ongeveer 20 minuten had erg nog geen wisseling plaatsgevonden en ik begon het nu toch wel zat te worden, dus gingen we verder met onze sightseeing. Zie ik bij de poort van het paleis ineens een bordje staan 'geen wisseling van de wacht vandaag', hadden we daar al die tijd voor niks gewacht. Gelukkig kon dit de pret niet drukken en hebben we in het nabij gelegen park even een broodje gegeten. Harrie trok aardig wat duiven aan, want 1 stukje brood voeren betekent dat half Londense duif uitvliegt om ook een stukje te bemachtigen. Ze gingen zelfs op z'n knie zitten!
Hierna vervolgden we onze wandeling richting Downingstreet 10, de woning van de minister. Helaas kun je het huis alleen achter een hek zien, omdat dit zwaar bewaakt wordt door politie. Jammer, zelf had ik hier meer van verwacht.
Dan maar terug naar de underground richting Modern Tate museum. Een fikse wandeling vanaf het station, door een wijk waar flink gebouwd werd. Veel musea in Londen zijn gratis te bezoeken, alleen voor extra tentoonstellingen moet je betalen. Er was nu een tentoonstelling van Gaguin, maar daar durfen ze 15 pond voor te vragen! Ja, je moet toch ergens je inkomsten vandaan halen. Wij zijn direct naar de 7e etage gegaan om te genieten van het uitzicht over o.a milliniumbridge met op de achtergrond St.Pauls cathedral. Helaas had ik zulke moeie voeten, was het enorm druk en konden we hierdoor niet even rustig zitten om te genieten van het uitzicht. Ik wilde zelfs terug naar het hotel om te rusten, maar Harrie vond dit niet z'on goed idee. Gelukkig bood de Starbucks op dit moment uitkomst. Met een lekkere mok koffie en een taartje heerlijk onderuit zitten in een zachte stoel. Dit had ik echt even nodig! Na dit rustmoment konden we er weer vol goede moed tegenaan. Helaas was het in de tussentijd wel gaan regenen, zodat we toch maar besloten om naar het Science museum te gaan. een echte aanrader voor iedereen die houdt van geschiedenis van de wetenschap. We hebben een bezoek gebracht aan de tentoonstelling over mens en medicijn, waarbij je onder andere de eerste peacemaker en ecg apparaat kon zien. Ook was er een apotheek uit 1905, waarbij het meubilair nog van orginele staat is. Echt gaaf! Oude zalfpotjes,doosjes en flessen allemaal bewaard gebleven. Natuurlijk zijn er flink wat foto's genomen.
Bij Covent Garden hebben we rond het avondeten genoten van de lekkerste hamburgers van Londen. Handgemaakt, lekker en niet duur. Echt een aanrader! Daarna terug naar het hotel om onze voetjes eindelijk rust te geven, maar dit duurde wat langer dan gedacht. Bij het overstappen dacht ik toch wel even dat we verkeerd stonden, omdat er al 4 keer een groene lijn was langsgekomen en niet de gele waar we op wachten. Gelukkig werd het wachten beloond en konden we gauw naar het hotel, uitrusten!