De grot

Na ons grote reisavontuur gisteren hielden we vandaag een rustig dagje in en rond het vakantiepark. Bij aankomst gisteren had Yenthe al gezien dat er een groot zwembad was met stenen (de wandversiering was van stenen) en daar wilde ze heen, maar natuurlijk moesten er eerst boodschappen worden gedaan. En daar was madam het niet mee eens! Ze was woest, want ze wilde eerst naar het zwembad en dan boodschappen doen. Gelukkig hielp het toen ik zei dat ze in de auto stickers mocht plakken en toen was het goed. Leer mij peuters kennen...
We gingen naar de lokale buurtsuper wat niet echt veel voorstelde, maar Yenthe was in ieder geval dolgelukkig want ze mocht een klein karretje. Dat werd wel wat ingewikkelder boodschappen doen; op een peuter letten, verpakkingen lezen in het Deens en dan ook nog op zoek naar het juiste product. We kwamen er nu wel achter dat we in Nederland erg gemakkelijk zijn, want voorgesneden groente kennen ze hier niet. Helaas Harrie dan maar snijden. Wel grappig was dat de paprika's die we kochten uit Amsterdam kwamen.
Na de boodschappen hup alle spullen gepakt en op naar het zwembad. Het gaat hier toch allemaal iets anders dan in Nederland. Ik vond het handig dat we als familie in 1 groot kleedhok gingen zodat we onze kleren samen in een kluisje konden doen. Ik had wel gezien dat er hokjes voor vrouwen en mannen waren, maar ik nam aan dat het niet erg was. Ja...het ging goed totdat Harrie omgekleed in zwembroek het hokje uitkwam. Er werd een aantal keren vriendelijk verzocht zich naar de herenkant te begeven, dit was het damesgedeelte. Later kwam ik erachter waarom. Ze douchen hier na afloop gewoon bloot! Iets wat totaal ongebruikelijk is in Nederland, maar wat we al eerder hadden meegemaakt in IJsland. Dus Harrie via de heren het zwembad in, kwam daar ons volgende probleem. We hadden ons van tevoren niet gedoucht en er kwam gelijk een livekepper (badmeester)naar ons toe. En dat terwijl Yenthe net een lange trap omhoog was gelopen en nu toch echt het water in wilde. Terwijl Harrie ging douchen en terugkwam met een gietertje water waren we er inmiddels al in, omdat Yenthe niet te houden was. Ach...voor de show de gieter maar even over ons heen gegooid. Het zwembad is hier echt geweldig! Kleine baden speciaal voor de kleintjes, een golfslagbad, stroomversnelling in een grot, langste glijbaan van Denemarken en veel extra waterspeelgoed. We vermaakte ons hier prima, maar Yenthe wilde echt niet van de glijbaan ook al het ik het al 3x voor gedaan. Het golfslagbad was wel erg in trek en ook de grot. Eerst durfde Yenthe niet maar nadat we haar zover hadden dat we samen gingen wilde ze steeds nog een keer, nog een keer, nog een keer...! Terwijl Harrrie nog even in het kleine bad was ging ik nog even van de glijbaan. Wat een ding zeg; donker, felle lampjes, discostrepen ik heb alles voorbij zien komen en toen ik beneden was dacht ik NOOIT meer. Nu denk ik dat ik toch nog een keer ga, wat kan een mens toch wispelturig zijn.
Na het zwembad thuis een broodje knakworst gegeten (uit Nederland) en even een uurtje bijkomen. Daarna wilde we fietsend de omgeving gaan verkennen maar helaas liep dit anders. Yenthe was zo moe dat ze om alles protesteerde wat we voorstelde en zelf tot rollen over de grond aan toe. Dus besloten we dat ik alleen wat geocaches ging zoeken en Harrie bij pollewoppie bleef zodat ze kon gaan slapen.
Tijdens mijn fietsritje heb ik 3 geocaches gevonden. Eén ervan lag bij een verlaten spoorlijn en direct ernaast was een vlooienmarkt. In de middel of nowhere waren wat spullen neergezet en een bordje vlooienmarkt! Bleek het de bewoner van het tegenover gelegen huis te zijn. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en zo kwam ook het geocachen ter sprake. Nu snapte hij eindelijk waarom er altijd zoveel mensen bij de spoorlijn aan het zoeken waren. Blijkbaar kan ik aardig voor Deense doorgaan, want hij begon te praten in het Deens tegen mij en daarna sprak een Duitse toerist mij ook aan of ik de weg naar de Gap wist. EUhh..nee, i'm not from here..
Thuisgekomen was Yenthe eindelijk in slaap gevallen, maar natuurlijk niet wakker te krijgen voor het eten. Daar gaat het ritme en ja hoor ze wilde hierna 's avonds niet meer slapen en zijn 2 uur bezig geweest voor dat ze sliep. Dan wilde ze weer drinken, dan een pleister, een verhaaltje enz.enz. Je kan het er ook niet kwalijk nemen het was gisteren toch een rare dag. Morgen maar weer proberen om het ritme te vinden.