Het mooie Brugge en de klassieker Zulte-Waregem

Vandaag stond een bezoek aan Brugge op het programma. Lekker weer, wel wat fris, maar in het zonnetje soms best lekker. Van dat jasje aan, jasje uit weer, je kent het vast wel.
Wat is Belgie toch een raar land. Ze rijden als gekken. Rotondes zijn totaal onoverzichtelijk en van een beetje een normaal verkeersknooppunt hebben ze nog nooit gehoord. Kleding is er hardstikke duur, maar parkeren in een parkeergarage in het centrum van Brugge is weer spotgoedkoop.
Brugge is echt een aanrader. Er zijn nog zoveel gebouwen uit het verleden in prima staat! Complete wijken bestaan nog uit huizen met trapgevels. Straten zijn allemaal nog met kinderhoofdjes bestraat. Prachtig! De historie is in stand gebleven, terwijl de winkels die erin plaats hebben genomen toch dezelfde zijn als in ons eigen Nederland. Zo kan het dus blijkbaar ook.
We begonnen met een bezoek aan het Sint Jans Hospitaal, dat ook bekend staat als het Memlingmuseum. Een tentoonstelling met allemaal spullen uit het verleden van dit gebouw. Het was heel lang een ziekenhuis. De eerste documenten stammen uit 1100. Er waren ook Belgische scholieren in het museum. Opvallend was dat ze keurig aan het luisteren waren naar de docent, terwijl de stof die aan bod kwam niet echt boeiend was, volgens mij. Zelfs jeugd die aan een puzzeltocht in de stad bezig was, gedroeg zich minder uitbundig dan de Hollandse jeugd. Het bestaat blijkbaar nog. Het museum had verder nog een kruidentuin en uiteraard een oude apotheek. Dat kon Chantal niet links laten liggen (rechts ook niet trouwens). Je mocht geen foto's maken, maar Chantal wilde dat wel graag. Ik gaf dat ook wel aan, maar een paar tellen later werd ik keurig naar de volgende kamer gebonjourd en mevrouw ging gewoon foto's maken. Na ons kwam een Engels stel dat ook foto's maakte, maar zij werden gesnapt door de toezichthouder. Chantal lag natuurlijk in een deuk.
Daarna hebben we nog een zogenaamde earth cache gedaan. We moesten de afmetingen van een zuil opmeten. Maar met een paar honderd Japanse toeristen op hetzelfde pleintje, viel dat niet mee. De afmetingen waren als volgt: lengte en breedte 2,5 schoen, hoogte 1 Harrie plus 1 hand. Hopelijk wordt dit antwoord goed gekeurd. De Japanners begrepen er in ieder geval niets van. Waarom loopt iemand een zuil op te meten?
Na dit avontuur hebben we wat rondgelopen in de stad en ondertussen twee geocaches gedaan. OP het grote plein hebben we een lekkere wafel met slagroom gegeten. We hadden een prachtig uitzicht op de Lakenhal met het belfort. Dat is een grote toren, zoals je in Belgie wel meer ziet op het centrale plein vna de stad. Prachtig gezicht. Alle andere gebouwen waren ook weer keurig in staat gehouden.
's Middags hebben we een van de oude stadspoorten bezocht en nog wat geocaches gedaan. We wandelden toen weer terug naar het cetrum, omdat Chantal een leuk moederdag cadeautje had gezien. Helaas bleek dit het enige winkeltje in heel Brugge te zijn dat ineens dicht was! Dat hele stuk voor niets terug gelopen!
Terug in Aalter hebben we even rust genomen en daarna hebben we op het marktplein gegeten. Wat een grote porties! We hadden echt geen ruimte meer voor een toetje. Morgen slaan we het voorgerecht dus maar over.
Tenslotte nog wat over de befaamde wielerklassieker Zulte-Waregem. Die bestaat dus niet, want het is een voetbalclub. Chantal hield echter al twee dagen vol dat Zulte-Waregem een wielerwedstrijd was. Harrie weet zijn klassiekers echter wel en bij dezen staat het dus vast dat ik gelijk had. Geen enkele Belg had ooit van de klassieker Zulte-Waregem gehoord.