Puzzeltocht door Gent ''enfant terrible"

Wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt. We zijn alweer halverwege de week. Vandaag staat een bezoek aan de stad Gent op het programma met een puzzeltocht door de stad. Het wandelen ging Chantal vandaag toch iets minder af, aangezien de kilometers van de voorgaande dagen nog goed voelbaar waren in de benen. De puzzeltocht leidde ons door het oude gedeelte van de stad langs plekken waar je als toerist niet zo snel naartoe zal gaan. We hadden 10 foto's van gebouwen in Gent waar een fout in zat. Dit had te maken met getallen. Op een foto was bijvoorbeeld een huisnummer weggelaten, terwijl deze er wel was. De laatste foto eindigde langs de kade van de Korenlei; een mooie kade met voormalige pakhuizen. Er was veel volk te vinden, want het was immers lekker weer! Onder het genot van een zonnetje de eindcoordinaat berekend en op naar de plaats waar de cache zou moeten liggen. Het berekende coordinaat kwam uit in een smalle straat achter de St.Jacob kerk, maar het vreemde was dat de plaats in een rij huizen eindigde. De halve straat uitgekamd, zelfs nog de zwerver uitgehangen door in fietstassen te snuffelen, maar geen cache. We hebben zelfs geprobeerd een oude houten deur te openen, maar ook dit zonder resultaat. Voorbijgangers zullen wel gedacht hebben 'wat een rare mensen zijn dat!'Inmiddels had Tallie de moed al opgegeven, maar Harrie moest en zou hem vinden en wilde niet weer een onafgemaakte multicache. Na alles nog eens goed te hebben beredeneerd ging het lampje branden. In de naam van de puzzel stond 'enfant terrible', deze uitdrukking waren we nog niet eerder tegengekomen. Bleek een cafe in de straat zo te heten! Eerst maar even een drankje besteld en toen toch maar voorzichtig gevraagd of ze weleens van Geocaching hadden gehoord. En ja hoor we zaten goed! Jippie!! De serveerster kwam met het kistje en de mededeling dat we ons drankje gratis kregen vanwege de cache. Toch leuk om een geocacher te zijn. Na de bezichtiging van Gent weer op weg naar Aalter, maar niet voordat we nog 1 cache gedaan hadden. De eerste konden we niet vinden, want de plaats waar deze zou moeten liggen was helemaal begroeid met hoge brandnetels en doornen. Toch een poging gewaagd, maar na helemaal toegetakeld te zijn door de doornen toch maar opgegeven. Gelukkig was de tweede snel gevonden. Terug in het hotel even siesta (harrie's term voor uitrusten) gehouden en daarna weer lekker gegeten bij het restaurantje van gisteren. Dit keer het voorgerecht maar overgeslagen om toch een toetje te kunnen nemen. Een lekkere banaan royale met vanille en bananenijs. Nu maar hopen dat ik morgen niet onder de uitslag zit! Morgen gaan we een poging wagen om de serie 'Langs de oevers' af te maken en dan weer op weg naar het Westland.