Vive la France

Nadat Yenthe gisteravond eindelijk sliep en wij inmiddels ook bijna sliepen ging m'n mobiele telefoon af. Het was de buurvrouw, die verontrust belde dat het deurtje van het konijnenhok openstond en ze niet kon slapen als wij het niet wisten. Volgens Harrie kon het niet zoveel kwaad en is ons konijn Wapje toch oud en gaat er niet zomaar uit en anders pechgehad!?! Dat hij nog leeft is sowieso een wonder, want echt braaf met voeren en water geven ben ik niet altijd. Toch werd ik vanmorgen wakker met het idee, hopelijk is hij er nog. Had zelfs gedroomd dat Harrie op een veiling al een nieuwe had gekocht en ik boos was geworden omdat het niet Wapje was! Gelukkig na een telefoontje met Harrie's ouders bleek hij nog braaf in z'n hok en waarschijnlijk is het ruifje opgestoten tijdens het voeren. Zucht...wat een opluchting!
Vandaag stond een dagje Frankrijk op het programma. We zitten hier vlakbij de Franse grens en dit land ontbreekt nog in onze statistieken van Geocaching. We hadden gekozen voor Givet, een leuk oud plaatsje vlak over de grens langs de Maas (of la Meuse) zoals de Fransen deze rivier ook wel noemen. We hebben een mooie rondwandeling gemaakt door dit plaatsje, maar helaas de geocache niet gevonden. We hadden de vragen vertaald in het Nederlands, maar blijkbaar was onze vertaling niet geheel logisch zodat we er niet uitkwamen. Dan maar een paar losse geocaches, die wel gelukkig wel vonden. Wel viel ons op dat Fransen geen Engels kunnen. Op een terrasje niet, bij de bakker niet en zelfs bij de apotheek kon er niemand Engels! Ja, daarom wil har dus niet naar Frankrijk op vakantie. Ik ga hem toch wel overhalen hoor! Yenthe was ondertussen aardig moe geworden en heeft heerlijk in de kinderwagen liggen slapen. Daarna op richting ons huisje in Blaimont waar ze nog even in het badje mocht. Het is hier tenslotte 29 graden! Zoals je leest vermaken we ons hier goed en proberen toch ook Yenthe wat rust te gunnen, ook al valt dat voor mij niet altijd mee omdat de dwang soms wel opspeelt. Tot morgen!