Blaimont - Wiltz - Bastenaken - Blaimont

Vandaag zou het wat minder weer gaan worden. Daarom stond vandaag een autorit naar het Groothertogdom Luxemburg op het programma. Als het dan toch gaat regenen, kun je maar beter droog in de auto zitten. Toen we wakker werden was het inderdaad al flink nat buiten. De TomTom gaf een wat alternatieve route, maar dat maakte het wel leuk. Echte haarspeldbochten! Stijgingspercentages van 9% waren geen zeldzaamheid. Uiteindelijk kwamen we dan toch op de snelweg terecht waar een malle Hollander met caravan ons voorbij kwam zetten met meer dan 100 km/uur!! Gekkenwerk! De dames sukkelden al snel in slaap. Gezellig hoor! Maar wel lief om te zien hoe die koppetjes zo lekker slap opzij bungelen door de bochten heen. Om te smelten!
Voordat Luxemburg bereikt werd, kwamen we eerst door Bastogne (of Bastenaken voor onze Vlaamse vrienden onder ons). Daar hadden we meer van verwacht. Er is onder andere een museum over de Battle of the Bulge (Tweede Wereldoorlog), maar dat zag er vanaf de buitenkant niet groter uit dan een gewone sporthal of zo. Het stadje zelf was ook erg chaotisch, zoals alleen een stad in België kan zijn. Wat een zooi! We zijn maar direct doorgereden naar de Luxemburgse grens. Overigens begon het iets op te klaren. Ook de wegen waren direct beter! Net zo goed en overzichtelijk als in Nederland. Een verademing.
We hadden een geocache gezien bij een monument dat een massagraf uit de Tweede Wereldoorlog markeerde. Van dit soort bijzondere plaatsen houden de Noordammetjes wel. En ook hier werden we weer niet teleurgesteld. Het was echt een plekje waar je normaal als toerist niet zou komen. Het staat in geen enkel boekje, maar er zit wel een verhaal achter deze plek. Op de borden hebben we gelezen dat hier een tijdelijk graf was voor veel soldaten die gesneuveld zijn tijdens de slag om de Ardennen. Je moet dan echt denken aan honderden zo niet duizenden mannen. Totaal zijn er in deze slag 19.000 Amerikanen en 26.000 Duitsers omgekomen. Daar word je dan stil van als je er bij stil staat (ik lees nu pas wat voor rare zin dit is, ik laat hem lekker staan). Dat wij in vrijheid mogen leven nemen we voor gewoon aan, maar er zijn ook plaatsen op de wereld waar dat anders is of is geweest.
Hierna zijn we naar een winkelcentrum gegaan wat net in Luxemburg lag. We wilden even eten en Yenthe was ook wel toe aan een nieuwe luier. Konden we direct even tanken. Een litertje euro 95 kost hier 1 euro ………36 !!!! Gelukkig was de tank bijna leeg, dus veel voordeel. We zijn en blijven Nederlanders natuurlijk.
Omdat het weer nog steeds niet echt goed was, besloten we maar even rond te kijken in het winkelcentrum. Er zat o.a. een hele grote speelgoedwinkel, dus we vermaakten ons wel. Na het shoppen nog maar een Luxemburgse cache gezocht (en gevonden) in Wiltz. Het was een beeld van de laatste wolvenjager in Luxemburg. Het leek een soort van indiaan. De cache was zo gevonden en ook dit was weer zo’n plekje waar we normaal gesproken nooit terecht gekomen waren. Zo onderhand werd het tijd om weer richting bungalow te gaan.
In de bungalow aangekomen zit Chantal ineens met grote ogen naar buiten te kijken. “Moet je nou eens kijken!” Ik dacht dat ze een vogel of iets dergelijks zag. “Een hert!” Ik draai me als een speer om en loop naar het raam. Ligt Tallieballie ineens helemaal in een deuk! Had ze me gefopt! Tja…. Ik noem haar niet voor niets Talliban! Dat blijkt dus maar weer. Yenthe was ondertussen bezig met het uitpakken van de luiertas. Dat vindt ze geweldig. Alle luiers over de vloer, de fles, melkpoederbusje, lepeltjes, speelgoed, snoetendoekjes en billendoekjes. En mama maar weer opruimen! Heerlijk om te zien. Yenthe heeft het prima naar haar zin. We hebben het opblaasbadje gewoon in de badkamer gezet en zo kon ze samen met ons douchen. Het was voor het eerst te koud om dat buiten te doen (dat badje dan, want buiten douchen gaat natuurlijk wat ver). Morgen gaan we rustig aan doen. Waarschijnlijk lekker met Yenthe naar het zwembad en de speeltuin.