Een rustig dagje tussendoor

Vandaag een rustige dag in de planning, zodat Yenthe niet iedere dag heen en weer gesleept wordt. Je moet Tallie zo af en toe een beetje afremmen, nietwaar? Vanochtend zijn we na een relaxte start in de auto gestapt en zijn we op zoek gegaan naar GC40. U zult denken: “GC40?!” Dat zit zo; GC40 is de aanduiding van een geocache. Hoe lager het nummer, hoe ouder de geocache is. Laat GC40 nu net het laagste nummer van Europa zijn! Die moeten we (nou ja, met name Tallie) hebben natuurlijk. Het bijzondere van deze geocache is dat hij exact op Noorderbreedte 50 graden en Oosterlengte 5 graden ligt. Dan zit je langs een provinciale weg, net in het bos. Onderweg naar de cache (ongeveer een half uurtje vanaf onze bungalow) nog een andere cache gedaan die op de route lag. Dat bleek een soort Lourdes grot te zijn. Een Mariabeeld geplaatst in een klein bos. Je verwacht dat helemaal niet op deze plaats. In de omgeving stonden hooguit drie huizen en anderhalve boerderij (de tweede boerderij had nogal een likje verf nodig zal ik maar zeggen). Yenthe bij mama in de draagzak, dat vond mama erg leuk en gelukkig Yenthe ook. Ze glommen allebei van oor tot oor.
Nadat we Maria gedag hadden gezegd en het logrolletje getekend hadden, zijn we doorgegaan naar de genoemde GC40. Die was zo gevonden, ondanks dat het GPS apparaat wat kuren vertoonde onder de bomen. We stonden eerst aan de verkeerde kant van de weg. Dit moment werd op de gevoelige plaat vast gelegd en we konden weer verder.
Na nog drie caches (twee uitzichtpunten en nog een Maria beeld, ze zijn er hier echt gek op!) zijn we naar de bungalow terug gegaan. Yenthe kon zo nog even lekker slapen en spelen. Papa werd met een boodschappentas erop uitgestuurd. Rare lui die Walen…. Het apparaat om de lege flessen in te leveren accepteerde geen lege flessen! Blijkbaar doen ze alleen aan glas recycling?
Na de boodschappen hebben we Yenthe in de draagzak meegenomen naar de Maas. Die stroomt vlak langs het park. Je moest alleen een hele lange trap afdalen om er te komen….Pfoe! Het ijsje na afloop smaakte goed! De vogelaar komt ook weer in me naar boven. Vlakbij onze bungalow zag ik een gekraagde roodstaart (of was het een zwarte roodstaart?). De vrouwtjes van deze twee soorten lijken heel erg op elkaar. Jammer dat je ze nooit naast elkaar ziet, dan zou het een makkie zijn om ze te onderscheiden. Maar in ieder geval een mooi vogeltje wat je niet elke dag ziet.
Het Wifi signaal in onze bungalow is niet zo heel erg sterk. De iPad pakt het maar heel af en toe op. De laptop doet dat wat sneller, maar dan nog valt de snelheid tegen. Tallie heeft daar wat op gevonden. Ze staat nu met de iPad om de veranda heen en weer te wiebelen! Het is echt geen gezicht, maar tot mijn stomme verbazing heeft ze direct bereik! Ik geloofde dat niet en een uurtje later flikt ze het gewoon weer met dat wiebelen! Bizar…..
Morgen wordt het waarschijnlijk wat minder met het weer. We gaan naar Bastogne (Bastenaken) en pakken dan even een stukje Luxemburg mee. Het valt me hier trouwens op dat je bijna geen wespen ziet. Gek genoeg krijg ik het voor elkaar om er bijna eentje in te slikken (stomme beest zag mijn ice-tea aan voor een subtropisch zwemparadijs) en Yenthe wilde er eentje vastpakken. Gelukkig zag Chantal dat nog net op tijd!