Dag 4: Paarden, beren en berggeiten

Vandaag is het weer mijn beurt om in de pen te klimmen (of is het nou toch de laptop). Na een goede nachtrust, we hadden namelijk aparte bedden in dit hotel (jammer alleen dat Tallie dan ineens een nacht niet snurkt!), konden we weer op pad. We gingen naar Nusnäs, waar de beroemde Dalapaardjes gemaakt worden. Voor de cultuurbarbaren onder ons, een Dalapaardje is zo'n uit hout gesneden figuurtje met mooie tekeningen erop. Een eeuwenoud gebruik in deze streek. Tegenwoordig hebben maken ze niet alleen paardjes, maar ook kippen, olifanten, varkentjes en ja, zelfs mobielhoudertjes. Ook de Dalastreek gaat met zijn tijd mee. De verfdampen in de werkplaats waren niet om te harden, dat kan nooit goed zijn voor die mensen, maar die hoor je er niet over (of is mijn Zweeds niet wat het geweest is).
Na Nusnäs zijn we doorgereden naar Orsa, waar een berenpark is. Naast bruine beren zijn daar ook Kamtsjatka beren (die zijn ook gewoon bruin...), ijsberen, tijgers en wolven. Jammer dat die wolven (net als in Blijdorp) niet te zien waren. Handig gedaan van die gasten, je zet gewoon wat hekken neer met een bordje "Wolven" en cashen maar! Zonder gekkigheid, het was een schitterend park. Inge verwacht in Zweden ook nog berggeiten... Nou, dan kan ze lang zoeken, want volgens mij komen die toch echt niet voor in Scandinavië. Dan maar een Eland, al heeft alleen Tallie die tot nu toe gezien.
Na Orsa nog 300 km naar Östersund gereden. De meiden lagen lekker te knorren, stereo! Leuk als de TOMTOM na 50 km rechtdoor ineens roept: "Na 500 meter links af slaan!" Vliegen er twee winterslaaphoudende beren door het dak van de auto heen! En binnen de minuut gewoon weer verder pitten... Gezellig hoor! Ik voel me net Adriaan (Bassie: "Dat ga ik aan de binnenkant van mijn ogen bekijken.").
Morgen naar Arvidsjaur, ook weer een kleine 400 km naar het noorden. De Noordkaap is nog maar zo'n 1000 km (en dat is hemelsbreed.....).