Dag 3: Wicklow mountains

Vanochtend vroeg op,want vandaag staat een flinke wandeling door de Wicklow mountains op het programma. Maar natuurlijk eerst ontbijten en dat gaat er hier toch wel wat anders aan toe dan thuis. We kwamen binnen in de ontbijtzaal en alles wat er lag was muesli,fruit en vruchtensap. Toch wel weinig als ontbijt zou je zeggen, maar gelukkig kwam daar de serveerster met de ontbijtkaart. Lekker hoor ontbijten met worstjes,gebakken tomaat,scrambled eggs en bonen. Ons niet gezien, dus bestelde we toast. Vond de serveerster blijkbaar er weinig, want ze zei'and breakfast...'no, this is our breakfast! Gelukkig was er genoeg toast om de dag mee door te komen, maar morgen gaan we toch maar aan het Engels ontbijt. Ook zo saai om 3 weken lang toast als ontbijt te eten.
Na het ontbijt op weg naar de Wicklow mountains. Onderweg maakte we nog even een stop bij 'Meeting of the Waters',een plaats in Ierland waar de dichter Thomas Moore zijn beroemdste gedicht heeft geschreven over 3 rivieren die bij elkaar komen. Echt een romantische plaats, waar we ook hier weer Noord-Ieren ontmoeten. Blijkbaar ontvluchten zij momenteel het geweld in Belfast. Hopelijk is de rust weergekeerd als wij daar zijn!
Onderweg naar de parkeerplaats van Glendalough, waar de wandeling startte ging het bijna mis. Harrie nam de bocht zo dat hij rechts uitkwam en automatisch de parkeerplaats daar op wilde rijden. Ik kon nog net op tijd ingrijpen of hij had een Ier voor z'n sokken gereden! (die overigens echt verbaasd keek waarom die auto op hem afkwam) Na van de schrik te zijn bekomen kon de wandeling beginnen. We hadden een wandeling van het moeilijkste niveau uitgezocht en Har vroeg zich af of dit nu echt wel verstandig was, omdat er duidelijk stond met gps apparaat en goede uitrusting. Ik zette door,want de foto's die ik al van het uitzicht had gezien waren schitterend. Met een mooie bijkomstigheid dat er aan het einde ook een geocache lag (ook niet onbelangrijk). De wandeling bestond uit veel klimmen, maar met af en toe rusten was dit goed te doen. Alleen werden we gek van de vliegen die om ons bleven zoemen. Blijkbaar trok menselijk zweet ze erg aan. Halverwege de tocht ging de wandeling verder over een zeer smal bospad met veel stenen en boomwortels. Har dacht hier dat ik het niet zou halen, maar na veel geklauter was ook ik boven op de berg. En het uitzicht, echt fantastisch! Natuurlijk klommen we nog hoger,want de cache lag een kilometer verder. Helaas hebben we deze niet gehaald, omdat Har ons bij een splitding het verkeerde pad opstuurde. Jammer, maar daarvoor in de plaats hebben we wel 4 bergbokjes gezien. Het dalen ging iets makkelijker dan het stijgen, maar op een gegeven moment leek het wel of ik dronken was. Zo verzuurd waren m'n benen, maar gelukkig had Har dit ook. We waren dan ook blij toen we na ongeveer 7 km de auto weer bereikte. Na nog een paar foto's van het mooie uitzicht op de Wicklow mountains gauw terug naar het hotel om uit te rusten en dit verslag te schrijven. Har zei net dat hij z'n adamspak ging aantrekken (maar geen idee wat dit is, heb ik geloof ik niet ingepakt!)en ik ga zo ook lekker genieten van een welverdiend bad. Slaap lekker en tot morgen!

P.S De foto's laten nog even op zich wachten,omdat de internetverbinding wel erg traag is.