Dag 5: File en ander Iers leed

Zoals jullie in het vorige verslag hebben gelezen verbleven wij in een luxe hotelkamer met 2 en 1 persoonsbed. Natuurlijk ga je ervan uit dat een getrouwd stel slaapt in het tweepersoonsbed,maar niets is minder waar. Na 5 min. was Har het al zat omdat ik blijkbaar in m'n slaap alle dekens pakte. Natuurlijk onbewust, maar hij ging wel gauw in het andere bed. Vanmorgen werden we om half 6 al wakker van een autoalarm wat wel 45 min.bleef gaan. Weg lekkere nachtrust!
Dan maar gauw ontbijten,inpakken en op naar de volgende bestemming in Killarney. We maakte vandaag een tussen stop bij de Rock of Cashel. Dit is een rots waar een kasteel op is gebouwd, waar vroeger de koningen van Ierland woonden. Later werd het eigendom van de Bisschop van Ierland. Een prachtig gebouw waar zelfs recent nog oude muurschilderingen zijn gevonden. In de informatieshop werd ik ook dit keer aangezien voor een Duitser. Blijkbaar heb ik er wel veel van weg! Intussen was het ook hier beginnen te regenen, maar omdat we voor een groot deel in de auto zaten hadden we er niet zoveel last van.
Na de Rock of Cashel op naar Cork en Blarney, alleen duurde dit wat langer dan gedacht. Onderweg was ik in slaap gevallen, maar schrok na 15 min.wakker van een politieauto met sirene. Half slaperig zei ik nog tegen Har,'he hier stonden we toch net ook?'ja, maar we staan in de file door een ongeluk bij Cork. Het eerste wat mij te binnen schoot was of er nog een geocache onderweg lag. En ja, hoor 300 meter verderop. Auto aan de kant gezet, zoeken onder het toeziend oog van de filerijders, loggen en verder rijden. Het moet niet gekker worden dat geocachen! We hebben Cork maar achter ons gelaten en zijn gauw op weg gegaan naar Blarney Castle. Een vroeg Middeleeus kasteel met een bijzondere steen bovenin de kasteelmuur. Als je deze steen kust dan krijg je de gave van welsprekendheid,wat zoiets betekent als iedereen voor je winnen. Natuurlijk wilde ook wij deze magische steen kussen. Het ging er bepaald niet zachtzinning aan toe. Je ging op je rug liggen en hield twee stangen vast om niet te vallen, omdat deze steen anders niet bereiken is. Een Ier hielp je, maar bij Har was zowat z'n arm uit de kom en bij mij resulteerde dit in m'n hoofs stoten. Ja, je moet er wat voor over hebben om de Blarneystone te kussen.
Daarna gauw door naar het hotel in Killarney. Wat gelukkig wat vlotter verliep. Morgen de Ring of Kerry en hopelijk een boottocht naar de Skelligsrock, maar waarschijnlijk zit dat er niet in morgen in verband met de wind en de regen die ze voorspellen.